مي گــوينـد دنيــا بي وفاستــ

امـّـا قدرش را بدانيــد،

مــن دنيــاي بي وفــاتـري هــم داشــتم.

 طـَرَف از كـُلاهـِش خـَرگــوش دَرميــاره

مــا هـَنــوز از قـَلبمــون يـه گـوسـالـه رو نـَتـونـِستيـم دَر بيـاريــم

 بــه سَلامتي اوني كــه

دَستــ  هـَـر افتــاده اي رو گرفـتــ تا بـُلنــد شــه

امـّـا وقتي خــودش افتــاد

زيــر پا لـِهِـش كـَردَنـــد...!!!

 پاداش كـُدامين سنگلاخ سنگيـن است اين همه تاول كه به پابوس پاهايت آمده انـد؟

وا مانـده اي... وي عجيب نيست از اين همـه هميشگي ها كه ندارنـد باورتـــ !!!

ميدانم و بهتــر از مَـن خـُـدا ميداند اين پاداشت جسـارت زن بودن نيست،

 در اينجـا زن كه باشي مهريه ات آب هم كه باشـد جيره بندي اش ميكنند!!!

امـّـا دختـرم...عزيــز ِ دل

اي غـَـزال ِ گـُريز پاي ِ پاي در گِـل

از حـق نه؛ از اين همه گلايه هـا امـّا كه بگذريم مـن مـانده ام و اين پنـدار

كـه در روزگار تو، انگار رسالت واژگان اصالت عشــق را برنمي تابند

(دوستت دارم) هــا ديگر قلب كسي را به تپش و گونه هاي كسي را سرخ نميكند انگار!!!

نـَه!!! نـَه!!!

نـَه دختـرم گـُناه از دوست داشتن نيست؛

مشكل از تكــرار و حـَـراج واژه هاي متين است در بي امـانِ باد.

امـّا دختـرم... روشنايي چشمانــم

باز از حق نه، از اينهمه گلايه امـّا... بيا كه بگذريم؛ بگذريم و يادمان باشـد

در سـال، تنها دو روز بازار مـِهر ورزي، بازار دوست يابي كساد است و بي رونـَق

يكي ديروز، يكي فردا

دختــر نازنينم... بهترينـم!!!

به منزلت چشمها و رسالت گوشهــايت بسپار

هر مـَـردي در آغاز (در زبان...) بي تــو مي ميرد

امـّـا خاطرت باشد

بي تــو مي ميرم نـَـواي ناي هـركـَس نيست

وامق و عُذرا شـدن؛ ره توشه ميخواهــد، قــاف جـاي كـركـس نيست!!!

اُســـتاد گرانقــدر: بـرات رفيعي

خــُــدايــا!!!

دلــتنگــ شــده امــ بــه انــدازه ي آســمانـت!!!

ديــروز آرزو داشــم مي توانســتم دستــ اتـفاق را بگيـــرم تا نيــفتــد امــّـا

امـــروز فهميـــدم اتــفاق ـهـم كــه بيـــفتــد باز مــن زنــدگي خــواهــم كــرد؛

چـــون تو مي خـــواهي!!!

دختــــرک بــــرگشت
چــــه بــــزرگ شــــده بــــود!
پــــرسيدم پــــس کبــــريت هــــايت کــــو؟
پوزخنــــدي زد.
گفتم مـي خواهم امــشب بــــا کبــــريت هاي ِ تو
شهــــر را بــــه آتــــش بکشــــم
دختــــرک نگــاهــي انــداخت،
تنم لــــرزيــــد!!!
گفــــت:کبــــريت هــايــم را نخــريــدنــد
سال هــــاست تــــــن مــــي فــــروشــــم!!!

مدتهاستــــ
چتـــــر منطق را بر ســـــر گرفتــــــه ام!
تا باران "عشـــــق" را
تجربـــــه نکنم!
دیگر توان مقابلـــــه با
تبـــ و لرز
برایـــــم باقیـــ نمانــــده استـــ!!!

ميـداني،
گـاهي سـنگــدل تـريـن آدم دُنيـا هـم که بـاشي، يـک آن
يـاد کـسي روي قـفـسه سيـنه ات
ســنگــيني ميکــنــد
آنوقــت به طــور کـاملا غريزي،
نـفــس عميـقي ميکــِشي
تـا ســَنگ کـــوب نـَکـُني!!!

ايــن روزهــا
شبيــه جـُــودي ابـــوت شـده ام...
بــراي بـابـا لنـگ درازي مـي نـويسـم کــه
ديگـر خــودم هــم نميشنــاسمـش!!!

کـــودک که بــودم؛ وقتی‌ زمیــن میخــوردم،

مـــادرم مـــرا می‌بوسید، تمام دردهایـــم از یادم میرفت ...
دیـــروز زمین خـــوردم، دردم نیامـــد...
امـّــا به جایش تمـــام بوسـه‌هــای مـــادرم به یادم آمـــد!!!

به سلامتی همــه ی مـــادرهـای دنیــــا!!!

خـــدايا!
دوباره دلش را بسپــار به مــن!
دوباره مـــرا بسپار به دلــش!
دوباره بيــا ســه تا شويم!!! مـــن تـــو او..
بيا هر سه عاشق يکــديگــر باشيم!!! تا ابـــد!!!

خدايـــــــــــا ،
دخـلـم با خـــرجـم نميـــخــواند ،
کـــم آورده ام ،
صـــبري کـــه داده بـــودي تــمــام شـــد ،
ولـــي دردم همـــچـــنان باقيــــــست !!!
بدهکـــــــــار قلــــــبم شـــده ام ،
ميــــــدانم شـــرمنــــــده ام نميــــــکنـــي؛
باز هــــــم صـــبـــــــر ميــــــخـــواهــــــم...

جغرافیا را دوست ندارم ! مرزهــا را پُررنگ میكند...

تـاریــخ را هم ، كه خاطــره ها را...

احتـمال را دوست دارم...

وقتی كه آمار ِتـــو را میگیرم ،

همیشه جایی برای خطا میگذارم بمانــد..

شــاید روزی بخواهی برگــردی... احتــمال است دیگــر !!!

تنهايي "تقــديــر" من نيست؛

                     "ترجيــح" من است!!!

اينجــا سرزمين واژه هــاي وارونــه است!!!

جايي كه گنج "جنگ" مي شود.

درمــان "نامــرد" مي شود.

قهقهه "هق هق" مي شود...

امــّـا...

دزد همان "دزد" است؛ درد همان "درد"؛ گـرگ همان "گـرگ".

 و چقــدر تازگي دارد...

روزهـــايي كه به اميــد آمــدن كسي دلخـــوش نيستم

و شب هـــايي كه از نيامــدنش دلگيـــر نمي شوم

بي كـَـسي هم عـــالمي دارد...!!!

فاصلـــه تان را با آدمهـــا رعـــايت كنيد...

آدمهـــا يكهـــو ميزننـــد روي ترمـــز و اون وقتـــه كـــه شما مقصــري!!!

پــروردگـــارا...!!!

دوست دارم بر فــراز آسمانهــا پـَـر بگيرم و فــرياد برآورم...

در اين دنيايي كه قلب ها از سنگ و آهـن است و بي خبر از عــاطفه!!!

تــو را به آسمــاني ها سوگــند،

مـــرا به حال خــود رهــا مكـــن...!!!

در مجـلسي كه روزنه اميــدم سخنراني مي كـــرد،

آرزوهــــاي برباد رفتــــه ام

به سويش تخم مـــرغ گنديده پرتاب كـــردند...!!!

هــرگاه از كنار ســراب رد شــدي،

جــوري بگذر كه انگار سيراب شــده اي و دگــر تشنه نيستي.

نگــذار به دروغ بودنش افتخار كنــد!!!

خــــدایا!!!

 دستانت که مـــال من باشند؛

هیــــچ کـس مـــرا دست کـم نمی گیـرد...!!!

امـــروز عاشقى سرمـــایه مى خواهـــد

وقت ِ آزاد و حواس ِ جمع

كــه من نـــدارم!

حوصلـــه ام كـــم است

مشغلـــه ام زیاد

و مى خواهـــم ســــر به تن ِ هیچ رویایى نباشـــد!!!

 سلامتیه اونایی کــه انقــد خستن که نمیتونن خیانت کنن
و انقــد تنهان کــه نمی تونن دوباره عــاشق شن!!!

کودک گرسنه ای به هویج دماغش زل زده...

از آجیل سفره عیدچند پسته لال مانده است

آنها که لب گشودند، خورده شدند

آنها که لال مانده اند ، می شکنند

دندان ساز راست می گفت:پسته لال،سکوت دندان شکن است.

                                                     زنده ياد: حسين پناهي

حیـــــف!!!
هـر بـار مـــﮯـخواهـم بـه سمـــتت بیـــایم،
یـادم مــﮯـفتد کـــه
"دلتنگــــــﮯ"
بهـــانه ی خـــوبــﮯ بــرای تکـــرار یــک اشتبـــاه نـــﮯـست...

زـهـــرا  نوشت:+++  اين جمله مخاطب خاص دارد

كــــاش حداقـل جوانمـــردي مي كــــردي

و "مهــــرباني" ام را بهـــانه ي رفتنت نمي كــــردي!!!

تا من مجبـــور نشوم هـــر روز "سنگ" را نشان دلـــم بدهم و بگويـــم:

اگـــر مثل ايـــن بودي "او" نمي رفت!!!

هرگز برای کســی ناراحتی نکن
که عذابت میده
فقط یه لبـــــــخند
وبگو ممنون واســــــه این شانسی که بهم دادی
تا بتــــــــــونم یه کسی بهتر از تو پیـــــــــدا کنم ...

مــــرگ...
خبـــر که نمی کنــــد!
یک روز می بینی... نیامـــــدم!!!
یعنی کـــه دیـــــگر نیستــــــم...

صــــدای خنده خـــدا را میشنوی؟؟؟

دعـــایت را شنیده به آنچـــه محــــال می پنـــداری می خــندد!!!

 به سلامتیه گــوسفنـد کـــه دلش به چوپانش خـــوشه

اما خبر نداره کـــه اونم دستش با قصاب تـــو یه کاسه هست!!!

گــــاهی لازم است
دکتر به جـــای یک مشت قـــرص
بـــرایت " فریــــــــاد " تجویز کند...

پرنــده ای کـــه بال و پرش ریخته باشـــد مظلومیت خــاصی دارد! 
باز گـــذاشتن در قفسش توهینی است بــه او! 
در قفس را ببند تا زنـــدان دلیل زمینگیــر شدنش باشـــد... 
نـــه پــر و بـال ریختــه اش!!

مــن و تــو در هم گـــره خورده ایم..
گـــره ای کــــور به نام سرنوشت
تــو آن سوی تفاوت هـــای محض و مـــن نشسته در تردیـــد
تــو انتخــاب می کنی و می روی
و مــن..
هنـــوز به ای کــــاش ها دل بسته ام..
کـــه ای کــــاش می ماندی و باهــم گـــره از کارمـــان می گشودیــم!!!

می گــــویند : شـــــاد بنویس ...

نوشته هـــایت درد دارنــــد!

و مــــن یاد ِ مردی می افتـــم ،

کــــه با کمـــانچه اش ،

گــــوشه ی خیابان شـــــاد میـــزد...

امـــــا با چشمهــــــای ِ خیس ...

 چـــــه فــــرقی می کند..
در سیرک یا در خانــــه؟!!
خنـــده ات که تلخ باشد،
دلت کــه خـــون باشد،
تــــــو هم دلقکی!!!

 خـــــــدا...!!!

اينقدر تو خـــودم ريختم كه از سرمـــم گذشت.

دارم غــــرق ميشم...

دستت كــــــجاست؟؟؟

رهــــایـــم کــــردی چون
بِـرهنگــی ام را نَدیدی
بــوسـهِ هــایـت لبانم را حس نکرد
و طَعـــــمِ گــس گُنـــاه را با من نچشیدی
رهــــــایـــم کـــــردی
چـــون پاک عِشـــــق وَرزیـــدم...

دلـــم...!!
بـرای تـو کـه نــه...!!
ولـــی...!!
بــرای روزهــای بــا هــم بـودنــمــان تـــنــگ شـــده ...!!
بـرای تـو کـــه نـه...!!
ولـی...!!
بـــرای * مــواظـب خــودت بــاش * گفتن تـــنـــگ شـــده ...!!
بــرای تــو کــه نــه...!!
ولـی بــرای نــگــاهـی کــه تــا پـیــچ ســر کــوچـه تــعـقــیـبـت مـی کـرد تـنـگ شـده ...!!
بـرای تــو کــه نـه...!!
ولـی...!!
بـرای دلــی کــه نــگــرانــت مـی شــد تــنـگ شـده...!!

يادش بخيــــر؛ اون قديــــم قديــــما

دروغگــــو دشمن خــــــدا بـــــود...

  منــزل خـداست؟ 
این منــم مـزاحمی کـه آشناست 
هــزار دفعه ایـــن شماره را دلـم گــرفته است 
ولی هنـــوز پشت خط در انتــظار یک صــداست 
شمـا کـه گفتـه ایـد پاسخ سلام واجب است 
به ما کــه می رسد ، حساب بنده هـایتان جــداست؟ 
الـــــو .... 
دوباره قطــع و وصل تلفنـم شــروع شد 
خـرابی از دل مـــن است یا کـــه عیب سیم هاست؟ 
چـرا صدایتان نمی رسـد؟ کمی بلنـد تـر 
صدای مــن چطــور؟ خـوب و صاف و واضـــح و رسـاست؟ 
اگــر اجــازه می دهی بـرایت درد دل کنـم 
شنیـــده ام کــــه گـــریه بر تمـــام دردها شفـــاست 
دل مــرا بخــوان به سوی خــود تا کـه سبک شـوم 
پناهــگاه این دل شکسته خانـــه ی شماست 
الــــو، مــرا ببخش ، باز هــم مزاحمت شــــدم 
دوباره زنـگ می زنم، دوباره، تا خـــــدا خــــداست.

گيــــرم كـــه خلـــق را به فـــريبت فــريـفــتي

                  با دست انتقــــام طبيعت چـــــه مي كــــني؟؟؟